Agility- lubię to

Przyszła wiosna, a razem z wiosną pojawiła się taka magiczna i radosna aura unosząca się nade mną i nad Tajgą, kiedy adżilitkujemy! A tak bardziej po ludzku:

Nareszcie BIEGAMY razem agility. Prawdziwe agility. Kiedy fikamy przez hopki (tunel, skok w dal, palisadę, kładkę, SLALOM...) to czuję prawdziwą moc i mam ochotę skakać z radości. Wreszcie rozumiemy się na torze nawet na odległość (wysyłanie do przeszkód), mamy nie najgorsze tempo, uzyskałyśmy też w miarę ogarniętą mnie i psa, który czerpie radość z takiej formy aktywności!!!
Czy może być coś lepszego? Tak, wiem- rozpływam się :D

Tajga w szczególności pokochała slalom i jak go pokonuje to jest niezwykle radosnym jednorożcem :))) Jeszcze dużo pracy związanej z doskonaleniem tej przeszkody, ale damy radę. Mój plan na wiosnę to nauczenie się jak najbardziej upraszczania Tajdze życia podczas biegu :D

14-15 marca spędziłyśmy w magicznej krainie zwanej Annówką na seminarium agility z Paulą Gumińską, czyli naszą ukochaną trenerką, pod której okiem uczymy się od ponad roku :) Tak jak się pewnie spodziewacie- było bajecznie! W naszych sobotnich zawodach każdy miał dwa biegi zawodowe. Na pierwszym wejściu pobiegłam z Tajgą- cały tor na czysto, dlatego na drugi bieg Paula pozwoliła mi biegać z Panią Wełną vel Puczi. Pierwszy raz biegłam z borderem i o dziwo udało nam się pokonać tor na czysto (oczywiście było dużo niedoskonałości, spowodowanych moim nieogarnięciem). W rezultacie (jeśli dobrze usłyszałam) pierwsze miejsce zajęłam ja z Weną, a drugie ja z Tajgą :D

Niestety nie mam żadnych zdjęć z tego cudownego weekendu, jednak dzięki uprzejmości paru osób, które dzielnie nas nagrywały, jest filmik! ZAPRASZAM DO OBEJRZENIA!*HD*: